Przyroda i jej ochrona. Chorwacja ma nie tylko dwie strefy klimatyczne, ale także roślinne. Wybrzeże i wyspy, czyli obszar tzw. roślinności twardolistnej, najpiękniej wyglądają wiosną. Rośliny szybko się wówczas rozwijają, wykorzystując zapas wilgoci zawarty w glebie i powietrzu. Latem roślinność w niektórych miejscach wygląda jak wypalona — zmienia się to dopiero jesienią. Tereny w głębi kraju to strefa środkowoeuropejskich lasów liściastych i mieszanych. Rosną tu lasy dębowo-grabowe, wyżej bukowo-jodłowe, a w najwyższych partiach gór – rośliny alpejskie i subalpejskie.
Obszar kraju porastały niegdyś lasy złożone z dębów ostrolistnych i wawrzynów szlachetnych. Obecnie zastąpiła je makia — gęste zarośla wysokich krzewów i niewielkich drzew. Wzdłuż wybrzeża i na wyspach rosną także palmy, cyprysy, kaktusy, kasztany jadalne, figi, migdały, oliwki, granaty, cytryny, pomarańcze, winna latorośl. Na niektórych wyspach wody jest jednak tak mało, że przetrwać na nich mogą tylko sucholubne zioła i niewysokie krzewy. Wyspa Hwar stała się znanym ośrodkiem uprawy lawendy — zapach jej kwiatów, które podczas suchej, słonecznej pogody wydzielają duże ilości olejków eterycznych, jest dla wielu osób jednym z najpiękniejszych wspomnień z Chorwacji.
Większość zwierząt żyjących w Chorwacji to gatunki typowe dla Europy, które jednak w wielu krajach wytępiono zupełnie lub są niezmiernie rzadkie. Dotyczy to przede wszystkim niedźwiedzia brunatnego i rysia, od którego wziął nazwę Park Narodowy Risnjak. W najwyższych partiach górskich przetrwały kozice, a w lasach całego kraju mieszkają sarny, jelenie, daniele i dziki.
Wieś Kutarevo w górach Velebit zasłynęła dzięki projektowi schroniska dla niedźwiadków osieroconych przez matki. Maluchy żyją tu w warunkach przypominających naturalne – na dużych ogrodzonych obszarach, na których same muszą odnaleźć pożywienie ukryte przez opiekunów. Mają dzięki temu szansę nauczyć się samodzielnie zdobywać pokarm.
W okolicach Parku Narodowego Jezior Plitwickich pojawiają się też wilki. Liczne jaskinie i groty zamieszkuje kilkadziesiąt gatunków nietoperzy. Największe — molosy — mają skrzydła o rozpiętości ok. 40 cm.
Bogaty jest świat ptaków. Najbardziej znane są padlinożerne sępy płowe – atrakcja wyspy Cres. Rozpiętość ich skrzydeł może przekraczać 2,5 m, waga dochodzi do 7 kg; padlinę potrafią wypatrzyć nawet z odległości kilku kilometrów. Duże ptaki drapieżne reprezentuje bielik, orzeł cesarski, orzeł przedni, sokoły wędrowne, rybołowy. Na południu kraju żyją pelikany. Ich konkurentami w polowaniu na ryby są m.in. czaple, ibisy, żurawie i flamingi.
Wśród wapiennych skał często wygrzewają się jaszczurki. Na ogół są niewielkie, ale czasami dostrzec można rzadką jaszczurkę trójpręgą, która osiąga długość ok. 40 cm. Gady reprezentuje też żmija zygzakowata i wąż Eskulapa.
W Adriatyku żyje 370 gatunków ryb, m.in. sardela (inćun), makrela (skuśa), tuńczyk (tunj) czy skorpena z kolcami jadowymi na grzbiecie. Poorane rozpadlinami podwodne skały zamieszkują ośmiornice, małże, gąbki, ślimaki, raki, homary i mątwy. Wiele spośród nich można zobaczyć w oce-anariach, m.in. w Dubrowniku, Puli czy Poreću. Osoby kąpiące się w Adriatyku często mają kontakt z jeżowcami, których kolce wbijają się w stopy nieostrożnych amatorów kąpieli. Czasami na chorwackie wody zapuszczają się niewielkie rekiny, a co kilka lat trafiają tu zbłąkane wieloryby. Stałymi mieszkańcami tutejszych wód są natomiast delfiny butlonose, które widuje się w okolicach wysp Lośinj i Cres. Można je zobaczyć z promu lub podczas morskiej wycieczki łodzią.
Na terenie Chorwacji utworzono osiem parków narodowych: Brijuni, Kornati , Krka, Mljet, Paklenica, Jeziora Plitwickie , Risnjak, Północny Velebit. Jest także 10 parków przyrody i rezerwaty przyrodnicze — 32 leśne (np. wyspa Lokrum koło Dubrownika), 9 botanicznych (np. stanowisko dzikich oliwek w miejscowości Lun na wyspie Pag) oraz 16 ornitologicznych (np. część wyspy Krk, dwa na wyspie Cres).